سخنی با نمایندگان مجلس و شورای شهر: با شما و بی شما محرومیم

در دنیای دموکراتیک و آزاد، سخن گفتن، نامه و بیانیه نوشتن فعالیتی ست که بطور معمول فعالین مدنی، اجتماعی و رسانه ای انجام می دهند.

معضل جامعه امروز هرمزگان سخن گفتن در فضای مجازی و نامه نوشتن نماینده هایش نیست، مسئله عملکرد و استفاده از ظرفیت ها، وظایف و اختیارات قانونی است و این دقیقا همان جایی ست که هیچ اثری از شما نمایندگان محترم یافت نمی شود.

اگر پیش از شما استان محرومی بوده ایم پس از تجربه ی دوران نمایندگی شما همچنان هم محروم هستیم.

محروم از منابع و ثروت طبیعی شهر و استانمان، محروم از ایده، محروم از صداقت، محروم از عملکرد و احترام؛ بجایش تا دلتان بخواهد این استان خیانت، چپاول و پوپولیسم به خود دیده است.

اگر به دنبال چرایی تعداد زیادِ فوت شده ها و مبتلایانِ پاندمی ویروس کرونا هستید، ببینید چند درصد از مردم استان تحت پوشش نهادهای حمایتی چون کمیته امداد و بهزیستی هستند، ببینید چه مقدار تقاضای تحت پوشش قرارگرفتن، سالیانه به این نهادها ارسال می گردد.

آمارهای کم خونی و ضعف بنیه-ی جسمی مردم استان را بررسی کنید، کمبودهای سرانه بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و نهادهای فرهنگی و اجتماعی را مروری کنید.

بزرگواران اگر به نامه نوشتن و جمع آوری امضا و سخن گفتن در فضای مجازی بود چه نیازی بود شما بر کرسی نمایندگی بنشینید و از مزایای مادی و معنوی آن برخوردار شوید؟!

سخن گفتن، بیانیه نوشتن و جمع آوری امضا را خودِ مردم عادی و اندک فعالین اجتماعی، مدنی و رسانه ای انجام می دهند؛ آنچه مردم می خواهند گزارش عملکرد هفتگی، ماهیانه و سالیانه-ی شما نمایندگان محترم است.

اینکه تا چه میزان از اختیارات و وظایف قانونی خود در جهت رفع نگاه تبعیض آمیز نسبت به استان استفاده کرده اید، اینکه چه مقدار از ظرفیت های استان را شکوفا کرده اید، چند درصد از منابع اقتصادی استان را توانسته اید در استان نگه دارید، اینکه ثروت طبیعی و جغرافیایی استان در چه محل هایی خرج می شود، اینکه چرا سیستم بهداشتی و درمانی پایتخت اقتصادی کشور تا این اندازه محروم و معیوب است، چرا از نظر نرخ بیکاری، از نظر سرانه-ی بهداشت و درمان، سرانه-ی آموزش و پرورش، از نظر اختصاص بودجه سالیانه ما در پایین ترین سطح ممکن در کشور قرار داریم؟

قطعا مردم عادی نمی توانند یقه وزیر و استاندار و شهردار و سایر مسئولین دولتی را بگیرند، اما شما با توجه به مصونیت ها، وظایف و اختیاراتتان می توانید.

اینکه رئیس جمهور و عوامل مملکتی را به خدا بسپارید وظیفه ی شما نماینده محترم نیست، این نشانه ای از ضعف اجرایی شماست.

به خدا سپردن را بیچارگان، پیرزن ها و پیرمردان این دیار بسیار بهتر از شما بلد هستند. همان ها که این روزها بنیه-ی جسمی و مالی ضعیفِ-شان، شده است جولانگاه یک ویروس، که اتفاقا بر تن و جان محرومین بیشتر می نشیند. همان ها که مرگ و میرشان از نگاه مسئولین فقط عدد و آمار است و نه انسان هایی که حق زندگی و زیست شرافتمندانه در این سرزمین دارند.

✍️⁩محسن زیارتی شاه عوض/ فعال مدنی